We zijn weer terug in Latacunga....

De afgelopen dagen hebben we hier de omgeving bekeken en weer voldoende meegemaakt...

De eerste twee dagen dat we in Latagunga waren hebben we weer een beetje gerelaxed en dat was ook wel nodig!!!
Donderdag zijn we eerst met de bus' niet APK waardig' naar Saquisili gegaan, dit is ongeveer 20 minuten rijden..Op donderdag is hier de grote markt door zowat het hele dorp...echt geweldig. Je kunt er echt van alles kopen, van lama's tot cavia's, van bed tot bbq en eten tot kleding.
De dierenmarkt begint hier om 06.00 uur, toen lagen wij nog in ons bed, toch hebben we onze ogen uitgekeken (zie foto's).
Om 11.00 vertrok de bus uit Saquisili naar Isinlivi. De bus bepakt met alles dat de boeren hadden gekocht..schapen op hetdak en varkens in het laadruim..levend!!De kip in de zak van onze buurman was wel dood...De busreis duurde ongeveer 2 uur over ongeasfalteerde, zanderige wegen die net de breedte van de bus haalde. Gelukkig hadden we geen tegenliggers, buiten een paar schapen en boeren (te voet na). Het verbaasde ons dat mensen uitstapte op hoogtes waar geen leven in het eerste oogopslag te bekennenwas.
In Isinlivi aangekomen was het erg bewolkt en later begon het ook te regenen. We hebben onze middag doorgebracht in het schattige hostel Llulu Llama..waar het compost toilet een geweldig uitzicht had over de vallei. We waren die nacht maar met zijn tweeën en het australische meisje dat het hostel runde voor een paar weken, dus hadden onze eigen toilet en douche!!
Het diner 's avonds was heel goed, alles vers voor ons bereidt..

Na het ontbijt de volgende ochtend begon onze wandeling van ongeveer 6 uur naar het plaatsje Chugchilan. Met onze lunchbox in de rugtas gingen we op pad door het prachtigegroen landschap op hoogtes van 2900 tot en met 3200 meter. In europa ver boven de boomgrens.
De wandeling verliep soepel tot we in het plaatsje Itualo aankwamen. Vanaf hier moesten we de vallei uit naar boven en dit was zwaar, om de paar meter lag onze tong op onze knieën, dan merk je pas wat hoogte met je doet. Eenmaal boven werden we opgewacht door de lokale houtbewerker die trots aan ons zijn werk liet zien..
Nu was het nog ongeveer drie kwartier tot aan het plaatsje Chugchilan waar we die nacht zouden verblijven.

Na een goede nachtrust en ontbijt met oude broodjes zijn we met de eigenaar van het hostal en vier medereizigers naar Quilotoa gegaan. Marco en een amerikaan zaten achter in de laadbak van de pickup, omdat er in de auto geen plaats meer was. De normaalste zaak van de wereld hier. Ondanks het stofhappen was het een geweldige ervaring...
Quilotoa is bekend om het kratermeer dat op 3900 meter ligt. Deze hebben we als toeristen dan natuurlijk bezocht.. Je kunt naar beneden lopen naar het meer, maar als je naar beneden gaat moet je ook weer omhoog...wij passen even.
Na wat rondgelopen te hebben, zijn we door gegaan met een pick up truck (bussen rijden alleen midden in de nacht of eind van de dag) naar Zumbahua gegaan, waar ook weer een markt was.
Natuurlijk hebben we hier ook even rondgelopen, omdat de bus pas een uur later vertrok.
Twee uur later kwamen we weer aan in Latagunga, waar we nu zijn.

Morgen gaan we weer terug naar Quito, maar eerst gaan we van de Cotopaxi af mountainbiken. Duimen julllie in Nederland voor helder weer, dan komen er weer mooie plaatjes....

Tot snel xxx