We hadden dus geen vertraging..ineens werd er aangegeven dat we gingen boarden en voor we het wisten zaten we in het vliegtuig. Dit is de verklaring dat er geen teksten bij de foto's staan van Salar de Uyuni. Sommige spreken voor zich, maar bij een paar hebben we toch nog uitleg gegeven.

Maar goed we zijn dus op Paaseiland geweest..Een klein eilandje (ca. 48 km2) 3700 kilometer gelegen van de kust van Chili. Paaseiland is trouwens van Chili. Het bijzondere van dit eiland zijn toch wel de Moais op de Ahus..Ok hier komt de uitleg....Moais zijn de beelden en Ahus zijn de heilige plateaus waar ze op staan...zo dat was de cultuurles..en dat wij ervan weten!! nee grapje...we hebben niet voor niets de hele dag in een jeep gezeten..

De beelden werden op verschillende plaatsen gemaakt, waarvan je de meeste vindt in Rano Raraku, hier vind je ook de grootste Moai, maar deze is ingegraven..het leuke is, dat ze hier ook gelijk een Nationaal Park van gemaakt hebben en je € 45,00 entree betaalt. Maar goed ze werden dus gemaakt in Rano Raraku en dan versleept naar de kust, waar ze met de rug naar de zee staan (behalve één plaats -Ahu Akivi-deze kijken uit op zee, dit zijn de jonge ontdekkingsreizigers, die door de koning Hotu Matu'a werden uitgezonden om een nieuw thuis te zoeken).

De plaatsen waar de plateaus met beelden zijn, zijn heilig..De beelden zijn de voorouders en deze moeten vereerd worden. Er werden dan ook veel ceremonies gehouden. De Ahus werden ook gebruikt als graven en er werden offers gedaan.
Toch blijven er ook nog steeds vragen, waarom met de rug naar de zee..Het is en mysterie en het is heel bijzonder om te zien. Helaas zijn er nog maar een paar plaatsen waar de beelden staan, voor de rest zijn ze door de eeuwen heen omver getrokken of hebben ze stormen niet overleefd.

Naast de beelden heb je ook nog het heilige plaatsje Rongo, bekend om de birdman. Ieder jaar zwommen de Polynesiërs naar het andere eiland Motu om het ei te zoeken van een bepaalde vogel. Degene die het ei vond en het heel terug naar Paaseiland bracht was voor dat jaar de birdman..de betekenis hiervan is nog steeds een raadsel.
Dit is wat wij geleerd en gezien hebben in drie dagen op dit kleine eilandje en het was heel bijzonder.

Na Paaseiland ging de reis verder naar Frans Polynesië, waar we in de avond op Tahiti aankwamen.
We hadden een vrij goedkoop (voor Frans Polynesische begrippen) hotel gevonden op het internet inclusief transfer...bij aankomst wisten we ook waarom het goedkoop was, maar goed we hadden een bed en de volgende ochtend zouden we toch naar Moorea gaan. Ondanks de de kamer niet echt schoon was en het bed doorgezakt hebben we aardig geslapen en aan de eigenaresse lag het niet, want zij was echt heel aardig. Ze vroeg nog wel of we terug kwamen, vriendelijk hebben we gezegd dat we al voorzien waren...

Wij de volgende dag naar de ferry, Nadine wist (bijna) zeker dat deze om 10.30 ging, dus wij ervoor gezorgd dat we om 10.00 in de haven waren..de ferry ging dus om 12.00 en van het stukje lopen van het busstation bij de markt naar de ferry waren we al flink bezweet. Gelukkig vonden we een leuk bankje in de schaduw en hebben we daar gewacht tot de catamaran ons naar de overkant zou brengen.
Zo zonnig en warm was het op Tahiti, helaas bleek dit niet op Moorea. Bij aankomst was het goed bewolkt met af en toe een spatje regen. Toch genoten we van het geweldige zeezicht vanaf onze veranda van het hele knusse (maar zeer mooie) bungalowtje (Fare op z'n Polynesisch). Omdat er op Moorea niet echt stadjes zijn en de restaurants over het eiland verspreid liggen, hebben we er voor gekozen om bij de Fare te eten. De eigenaresse (Franse) kon echt heel goed koken en we hebben het er dus echt van genomen en drie avonden heerlijk gegeten.

De tweede dag op Moorea hebben we in de ochtend eerst de fiets (we blijven Nederlanders) gepakt om de buurt een beetje te verkennen. Het was zonnig en warm, achteraf kwamen we erachter dat het iedere dag zo is, zonnig in de ochtend, bewolkt/regen in de middag. Wij kwamen dus begin van de middag terug om even lekker (in de zon) te luieren, maar dat ging niet door, al snel kwam er bewolking en hebben we de zon bijna niet meer gezien, temperatuur daarentegen blijft wel zeer aangenaam...

De derde dag (hadden eigenlijk nog niets geleerd) wij in de ochtend op de fiets naar de andere kant van de Fare naar het dichtstbijzijnde centrum (ongeveer 5 winkels, waarvan twee parel juweliers, drie banken en een supermarkt). Dit ligt op ca. 15 kilometer. We moesten echt pinnen, anders hadden we grote kans dat we geen geld meer konden krijgen...Polynesiërs pinnen namelijk vaak en veel...Natuurlijk hebben we ook even naar parels gekeken, die je op de eilanden overal ziet en ook waar de eilanden bekend om zijn..De meest voorkomende parels hier zijn de donker groene, heel mooi..
In de middag....weer bewolkt en miezer, maar wij lieten ons daar niet door beïnvloeden en zijn gaan kayakken. Buiten de lol die we hadden...kayak wilde in het begin gewoon niet heen waar wij heen wilde (Marco houdt vol dat het aan Nadine ligt, maar Nadine weet zeker dat Marco het niet goed deed!!) hebben we ontzettend mooie vissen gezien..We wilden na het kayakken nog gaan snorkelen, maar het begon echt harder te regenen, dus hebben we op de veranda heerlijk gezeten...Marco met zijn Heineken biertje!!!

Weer een morgen en weer zon...wij eindelijk slim...in de ochtend hebben we gesnorkeld...echt geweldig mooi...we hebben het geprobeerd om vast te leggen met de camera, maar dat is toch iets moeilijker dan we dachten..en toen rond een uur of 12.00 kwam de bewolking...wij een scooter gehuurd en zo hebben we het eiland verkend..Het eiland is niet groot en een rondje eiland is 60 kilometer..wat het meest bizarre is, is het weer..in de ene baai schijnt de zon en in de andere giet het...gelukkig hebben bijna alleen zon gezien...Het eiland zelf is ook heel mooi..heel groen met mooie ruige bergen...
Ze hebben op Moorea ook Ahus, maar deze zijn niet zo spectaculair met Moais als op Paaseiland..

En dan is er een tijd van komen en eentijd van gaan, helaas was de tijd van gaan voor Moorea aangebroken. Omdat we de scooter nog hadden van de vorige dag hebben we nog een potje jam gekocht, dezelfde als die wij bij het ontbijt kregen, grapefruit, echt heel erg lekker. Het viel ons tijdens het ontbijt al op dat de smaken op de theezakjes ook in het Nederlands werden vermeldt, maar tot onze grote verbazing hebben ze in de supermarkt van Moorea ook drop (jojo's)...en als we iets toch wel een beetje missen is het drop...we hebben dus gelijk wel één zakje gekocht...want zoals zoveel was dit toch wel aan de dure kant..

Maar goed, we konden dus een taxi nemen terug naar de dock voor de ferry naar Tahiti, maar dit was wel aan de prijs...een transfer was betaalbaar, maar ging wel heel erg vroeg..dus waarom niet de bus, net zoals op de heenreis...helaas rijdt de bus op Moorea niet op tijd, dus dit was een grote gok..Dus hebben we maar gelift...Ook dit lukte niet helemaal..gelukkig stopte er een busje van de transfer (Moorea Express) voor ons, die ons voor prikkie naar de dock heeft gebracht...eigenlijk konden we tot de airport gratis mee..maar dan zouden we nog 5 kilometer moeten lopen naar de dock..We kiezen dan toch maar voor het gemak!!

En nu zijn we dan weer terug op Tahiti, waar we weer in een Fare verblijven, maar dan in de hotelkamer ipv de bungalow...ook deze kamer is weer heel mooi en strak ingericht...dat wordt in Nieuw Zeeland misschien weer afzien!!! Wat heel jammer is van Tahiti op dit moment is het weer, het regent er al heel de dag..

Laten we duimen dat het in Nieuw Zeeland beter wordt...Hier gaan we morgen naar toe (13-10), waar we over de tijdsgrens heengaan en dus de volgende dag (14-10) aankomen, terwijl we maar 6 uur in het vliegtuig zitten...heel bizar..

Tot snel in Nieuw Zeeland...bijna op de helft...xxx